Dün yine buna benzer bir duyguyla çıkmıştım evden.Köy giderek küçülüyor mu ne? Sizlerde de var mıdır? Bilmiyorum; tüm görüntüler eskisi gibi tanıdıktır ama biraz sanki yokluğumuzda değişmiştir onca şey.Yüz yıllık ceviz ağacı yaşlılığını kusmaktadır şimdi, yaz armudu paslanmıştır ve de ıhlamur altında ki güller...
Güzel bir ses. Üst üste sela veriliyor, bir ağıt bu. Eskiden bu kadar çok ölmezdi insanlar.Nereye gidiyoruz peki? Annem görüyor mudur! Büyümek yetmiyor bazen, zor yanıtları olan zor sorularla uğraşmanız gerekiyor.
Saat sabahın 00:5'i, erkenci kuşlar gibi dönüp duruyor sesler kafamda. Neden bu kadar dokunuyor peki. Neden içimi böylesine yakıyor...
03.08.2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder